Palmy rozmnaża się przeważnie z nasion, które niestety kiełkują bardzo długo co najmniej kilka tygodni, a nawet około roku. Powodem powolnego kiełkowania jest gruba łupina, którą okryte są nasiona, toteż dobrze jest moczyć je przez 2—3 dni w ciepłej wodzie (do 50 C). Nasiona wysiewamy do torfu z piaskiem lub do wilgotnych trocin. Naczynie z wysianymi nasionami powinno być często zraszane ciepłą wodą tak, aby utrzymywała się stale mniej więcej jednakowa wilgotność. Gdy rośliny wykiełkują i wykształcą już jeden liść, nie usuwając trzymającego się jeszcze nasienia przesadzamy je do doniczek dając ziemię liściową z domieszką piasku i torfu. Bardzo ważne jest utrzymanie w pomieszczeniu odpowiedniej temperatury (nawet do 25 C) i zraszanie roślin ciepłą wodą. A oto charakterystyka kilku piękniejszych, a zarazem najpopularniejszych palm:
Chamerops, karłatka Chamaerops humilis. Należy do małych palm i prawie nie tworzy pnia. Wachlarze liści są, zależnie od odmiany, szerokie lub zwężone. Palma ta jest dość efektowna, a ze względu na niewielki wzrost można ją polecać do dekoracji mieszkań, w których zresztą czuje się zupełnie dobrze. Uprawiamy ją w ziemi składającej się z 3 części ziemi darniowej, 2 części liściowej i 2 części wrzosowej z dużą domieszką piasku. Na lato najlepiej palmę tę wystawić do ogródka w miejsce półcieniste lub na balkon. We wrześniu wnosimy ją do mieszkania. W zimie palma ta dobrze się czuje w pomieszczeniach chłodniejszych (8—10’C), ponieważ jednak w takiej temperaturze gorzej by się czuli mieszkańcy, poprzestaniemy na ustawieniu jej w najchłodniejszym miejscu mieszkania.