Monstera krzew o dziwacznym kształcie liści pochodzi z tropikalnych lasów Brazylii i Meksyku. Liście jej skórzaste, duże. o średnicy przekraczającej czasem pół metra są głęboko powycinane i mają w blaszce liczne otwory różnej wielkości. Ładną odmianą jest M. deliciosa var. borsigiana. W naszych mieszkaniach monstera wyrasta często aż pod sufit, łodyga jej nie jest gruba, wypuszcza natomiast na całej swej długości korzenie czepne podobne do mocnych, brunatnych sznurków. Nie od razu można się domyśleć, że są to po prostu korzenie czepne, takie same. jak korzenie naszego dobrego znajomego bluszczu. Monstera bowiem jest rośliną pnącą, lianą, która w gęstwinie dżungli przytwierdza się swymi korzeniami czepnymi do pni drzew i przebijając zwartą masę gałęzi pnie się po nich w’vsoko. do światła. Wyrasta często nawet wprost na korze drzew, wśród mchów i porostów, czerpiąc pokarmy z próchnicy gromadzącej się w spękaniach kory. Uprawiając w mieszkaniach tę niepospolitą i bardzo dekoracyjną roślinę musimy stworzyć warunki chociaż trochę zbliżone do tych, w których żyje w stanie dzikim: nie powinna więc być wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, lecz trzymana w półcieniu, nawet z dala od okna; ciepło (15—20 C) jest jej bardzo potrzebne, nawet w zimie, nie może jednak stać zbyt blisko pieca; monstera jest bardzo żarłoczna, musimy więc dać jej pożywną (inspektową) ziemię i w ciągu lata zasilać rozcieńczonymi nawozami gnojowicą lub nawozami mineralnymi z przewagą azotowych (mniej więcej dwa razy w miesiącu); podlewać należy obficie, a nawet opryskiwać, ograniczając te czynności tylko w zimie. Duże rośliny trudno jest opryskiwać, można więc co 2 tygodnie wycierać liście mokrą gąbką, gdyż łatwo gromadzi się na nich kurz.