Blisko spokrewnione z dżdżownicami, nieco do nich podobne, lecz znaczenie mniejsze są wazonkowce. Mają one długość do 20 mm, są przeważnie białe, nieprzezroczyste.
Jeżeli jest ich niewiele, nie trzeba ich zwalczać, jeżeli jednak rozmnożą się masowo, co często się zdarza, gdy ziemia zawiera dużo próchnicy, a temperatura otoczenia wynosi około 20 C, rośliny należy przesadzić do świeżej ziemi. Przędziorki. Są one bardzo drobne, słabo dostrzegalne gołym okiem, toteż ich obecność zwykle poznajemy na podstawie skutków ich działania; pajęczaki te przez wysysanie zawartości komórek powodują powstawanie na liściach maleńkich i bardzo licznych plamek, żółtawobiałych, o srebrzystym połysku. Dolna strona takiego liścia w miejscach żerowania powleczona jest delikatną pajęczyną. Uszkodzone liście powoli zasychają i opadają. Rozmnażaniu się tych szkodników zapobiega przestrzeganie zasad higieny roślin, wietrzenie pomieszczeń i opryskiwanie dolnej strony liści zimną wodą. Najlepiej je zwalczać przez opryskiwanie Sadofosem lub zamgławianie Aerozolem. Można też stosować Roztoczole extra. Roztocz truskawkowy i szklarniowy. Najczęściej występują na azalii, begonii, cyklamenie, syningii, fuksji, pelargonii. Są niedostrzegalne gołym okiem i nie osnuwają rośliny pajęczyną. Powodują częściowe skarłowacenie roślin, zwłaszcza ich pędów wierzchołkowych, które są wówczas skręcone, liście zaś mają niedorozwinięte, od brzegów zwijające się. Kwiaty opanowanych roślin zwykle nie rozwijają się lub są zniekształcone, a płatki ich pokrywają brunatne plamy. Zapobieganie występowaniu roztoczy polega na przestrzeganiu zasad higieny roślin podanych przy omawianiu przędziorków. Trzeba też uważać, aby nie przynieść szkodników z nowo zakupionymi roślinami. Jeżeli dostrzegamy objawy ich występowania, rośliny natychmiast należy opryskiwać preparatem Thiodan (emulsja) i powtórzyć zabieg parokrotnie w odstępach 8-dniowych.