Roślina ta kształtem przypomina dracenę, ale pod wieloma względami jest od niej wartościowsza. Przede wszystkim ma znacznie ciekawsze zabarwienie liści. Z wierzchu są one oliwkowozielone, często w różnych odcieniach, od spodu natomiast mają piękny, intensywny kolor purpurowofioletowy. Ponieważ liście są wzniesione, obie barwy interesująco kontrastują.
Roeo można stosować do dekoracji wnętrz tak jak inne rośliny o sztywnym pokroju. Ustawiając je warto pamiętać o należytym uwidocznieniu dolnej strony liści, gdyż dopiero wówczas osiągniemy pełny efekt zdobniczy. Ładnie wygląda kilka egzemplarzy posadzonych w dużej misce. Uprawa tej rośliny jest bardzo łatwa. Roeo przez cały rok, dobrze się czuje w normalnej temperaturze panującej w naszych mieszkaniach i na zimę ewentualnie można je ustawić w chłodniejszym miejscu pokoju. Światło jest mu zawsze potrzebne, lecz powinno być nieco rozproszone. Najlepiej rośnie w żyznej mieszance ziemi inspektowej, liściowej i piasku (1:1:1), albo inspektowej, torfu, gliny i piasku (1:1:1:1). W łecie wymaga obfitego podlewania i 2—3-krotnego zasilania. W zimie podlewanie powinno być zaledwie umiarkowane. Roeo wydaje często odrosty korzeniowe, dzięki którym można bez trudu rozmnażać tę roślinę. Odrosty odejmuje się podczas przesadzania i umieszcza w osobnych doniczkach napełnionych mieszanką torfu z piaskiem (1:1). Można też rozmnażać je przez sadzonki sporządzone z wierzchołków pędów. Jest jeszcze jedna możliwość rozmnażania tej rośliny mianowicie siew. Otóż roeo wydaje kwiaty; wyrastają one z kątów liści. Są białe, nie mają znaczenia zdobniczego, lecz za to nawet w warunkach domowych zawiązują nasiona. Wysiewa się je do glinianej miski, w 2—3 tygodnie po wykiełkowaniu rozpakowuje i normalnie pielęgnuje (patrz rozdział „Rozmnażanie”).