Jest to dość znana i efektowna roślina o pięknych, zawsze zielonych liściach. Niemałą jej ozdobą są również kwiaty wielkie, pojedyncze lub pełne, białe lub częściej w różnych odcieniach barwy czerwonej. Pojawiają się w lipcu- sierpniu. W kwiaciarniach sprzedawane są przeważnie niewielkie, kwitnące egzemplarze. W dobrych warunkach rośliny te rozrastają się jednak czasem do wysokości 1 m i więcej. W mieszkaniach hibiskus rośnie dobrze i jest łatwy do uprawy. Potrzebuje ziemi darniowo-kompostowej i obfitego podlewania. W czerwcu i lipcu warto go co 2 tygodnie zasilać roztworem nawozów mineralnych lub rozcieńczoną gnojowicą. W zimie podlewamy trochę rzadziej, ale tak. żeby ziemia była stale wilgotna. Choroby i szkodniki Objawy: na liściach bardzo liczne odbarwione plamki, stopniowo cała blaszka przybiera żółtawe i brunatne zabarwienie; liście zasychają i opadają; na spodzie ledwo dostrzegalna gołym okiem osłona z delikatnej pajęczyny oraz ruchliwe. zielonkawożółte lub pomarańczowoczerwone pajęczaki. około 0.5 mm długości. Przyczyna: występowanie przędziorków. Objawy: na liściach liczne i bardzo drobne, odbarwione plamki, srebrzystożółtawe. stopniowo gęsto pokrywające blaszkę liściową wzdłuż głównych nerwów; silnie opanowane liście żółkną i opadają; od spodu liścia widoczne, lecz z trudem dostrzegalne bez lupy. bladożółtawe lub ciemnobrunatne. wysmukłe owady, bardzo ruchliwe, do około 1.5 mm długości. Przyczyna: występowanie wciornastków, pędy wierzchołkowe, pąki kwiatowe i liście zniekształcają się i niekiedy zamierają: gromadnie występują kolonie mało ruchliwych, przeważnie bezskrzydłych owadów, baryłkowatych. żółtawozielonych. ceglastoróżowych lub ciemnobrunatnych. poniżej 2.5 mm długości. Przyczyna: występowanie mszyc, ogólne osłabienie rośliny, a nieraz nawet żółknięcie i zamieranie; na gałązkach i ogonkach liściowych silnie wypukłe w postaci hełmu, owalnie wydłużone, do 6 mm długości. żółtawobrązowe tarczki. Przyczyna: występowanie miseczników.