Aucuba juponica W małych mieszkaniach możemy uprawiać tylko młode okazy tej rośliny. Rośnie ona wolno, z czasem wyrasta do wysokości 1—2 m i wówczas nadaje się raczej do dekoracji dużych pomieszczeń. Aukuba jest krzewem rozgałęziającym się tuż nad ziemią. Jej ozdobą są liście długości około 10 cm, owalne, skórzaste, lśniące, ciemnozielone, zwykle mniej lub bardziej obficie pokryte żółtymi plamami różnej wielkości. Roślina ta wydaje wiechy drobnych, brudno purpurowych kwiatów, nie mają one jednak znaczenia zdobniczego. Zasługuje na większe niż dotychczas rozpowszechnienie, jest bowiem jedną z roślin najwytrzymalszych na warunki naszych mieszkań.
Aukuba nie ma dużych wymagań w stosunku do ziemi, najlepiej jednak rośnie w kompostowo-liściowej z dodatkiem piasku i torfu. W lecie trzymamy tę roślinę w mieszkaniu lub wynosimy w cieniste miejsce do ogródka lub na balkon i podlewamy umiarkowanie. Od maja do sierpnia wskazane jest zasilać ją co 2 tygodnie mieszanką nawozów mineralnych lub rozcieńczoną gnojowicą. W zimie ustawiamy aukubę w najchłodniejszym miejscu domu. a więc w widnych piwnicach itp.. w temperaturze nie niższej od 5—8 C. Młode rośliny przesadzamy co 2 lata. starsze co 4. Można ją rozmnażać w ciągu całej zimy przez sadzonkowanie. Sadzonki przygotowujemy z kawałków pędów pamiętając, aby każda sadzonka miała jeden liść i jeden pączek osadzony u jego nasady. Na sadzonki nadają się także wierzchołki pędów. Gdy się ukorzenią, przesadzamy je pojedynczo do niewielkich doniczek.