Rodzaj ten pochodzi z Ameryki Północnej i Południowej, przede wszystkim z Meksyku i Kalifornii, i dzieli się aż na 150 gatunków; trzy z nich spotyka się w uprawie mieszkaniowej. Eczeweria błękitna (Echeveria glauca) ma łopatkowate, mięsiste, szaroniebieskie liście zebrane przy ziemi w różyczkę średnicy około 10 cm. Latem spośród liści wyrastają łodygi zakończone szkarłatno pomarańczowymi kłosowatymi kwiatostanami. Eczeweria metaliczna (Echeveria metalika) różni się od poprzedniej większymi, bardziej okrągłymi i luźniej ułożonymi liśćmi o barwie różowej, metalicznej lub brązowawej. Eczeweria agawokształtna (Echeveria agavoides) ma liście sinozielone, prawie trójkątne i ostro zakończone, zebrane w dość ścisłą przyziemną różyczkę (rys. 56). Najlepiej rozmnażać ją z nasion. Eczeweria błękitna wytwarza wokół głównej różyczki małe Eonium karłowe
boczne różyczki liści, które się ukorzeniają. U eczewerii metalicznej różyczki te powstają na łodydze kwiatowej po przekwitnięciu kwiatostanu.