Musimy jednak wiedzieć, jaką i w jakich wypadkach należy stosować. Gdy chcemy, aby rośliny o ozdobnych liściach krzewiły się obficie i dawały bujną masę zieleni, stosujemy mieszankę z przewagą nawozów azotowych i potasowych. Gdy mamy do czynienia z roślinami kwitnącymi, stosujemy mieszankę z przewagą nawozów fosforowych i potasowych. Jak już powiedziano, najłatwiejsze do stosowania i najbardziej zalecane z punktu widzenia higieny są mieszanki nawozów mineralnych. Jednak mieszkańcy małych miasteczek lub wsi nie zawsze mogą mieć taką mieszankę pod ręką, toteż dla nich przede wszystkim podajemy sposoby wykorzystania nawozów naturalnych do nawożenia roślin doniczkowych. Najbardziej wartościowy i bogaty w składniki pokarmowe jest nawóz kurzy, który należy silnie rozcieńczyć (łyżka nawozu na litr wody; roztwór pozostawiamy na kilka dni, aby przefermentował). Powszechnie używanym i skutecznie działającym nawozem naturalnym jest gnojowica. Jest to świeży krowieniec rozcieńczony wodą w proporcji 1 :4, tzn. na 1 kubeł krowieńca lub możliwie mało słomiastego obornika bierze się 4 kubły wody albo na 1 litr — 4 litry wody. Ciecz taka po wymieszaniu musi przez kilka dni fermentować. Gotową (przefermentowaną) gnojowicę silnie rozcieńczamy w proporcji l” litr gnojowicy na 5—10 litrów wody. Dobrym nawozem jest również suchy krowieniec drobno pokruszony i cienką warstwą rozłożony na ziemi. Stosując wszelkiego rodzaju nawozy wystrzegajmy się zbyt wysokich dawek, lepiej bowiem zasilić rośliny za mało niż za obficie. Pamiętajmy również że: nawozić możemy tylko rośliny zdrowe i silnie ukorzenione, przed nawożeniem roślina musi być dokładnie podlana, nie można zasilać roślin stojących w pełnym słońcu należy robić to w godzinach wieczornych i w dni chłodniejsze, świeżo posadzone rośliny nawozimy dopiero po 3—4 tygodniach.