Ozdobę tej rośliny stanowią liście. Wyrastają one z ziemi i osiągają wysokość pół metra. Są wąskie (4 5 cm szerokości), grube i sztywne, na szczycie zaostrzone. Powierzchnia ich jest gładka i lśniąca, a poprzeczne szarobiałe pręgi czynią je podobną do skóry węża. Istnieją też bardzo efektowne odmiany o liściach obramowanych szerokim, białym lub kremowym pasem. Liście sansewierii są bardzo trwałe, dzięki czemu roślina po paru latach osiąga dość pokaźne rozmiary i wygląda bardzo efektownie. Czasem kwitnie; drobne kwiaty zebrane na sztywnej łodydze nie mają wartości zdobniczej, lecz przyjemnie pachną. Sansewieria może być cennym nabytkiem, gdyż doskonale znosi warunki mieszkaniowe: szczególnie niewybredna jest pod względem światła i temperatury – dobrze się czuje w najchłodniejszych, północnych pokojach. W zimie należy jednak zwracać uwagę, aby podlewać ją umiarkowanie i aby temperatura pomieszczenia, w którym się znajduje, nie spadała poniżej 10 C, gdyż roślina może zacząć gnić. Lubi ziemię darniowo-inspektową. Rozmnażać możemy ją przez dzielenie przy wiosennym przesadzaniu. Sposób ten jest stosowany przede wszystkim do odmian o liściach obrzeżonych. Z odmian bardziej jednolicie zabarwionych możemy robić sadzonki liściowe. W tym celu tniemy liść na poprzeczne odcinki długości około 5 cm, dolnym końcem wsadzamy w podłoże, którego górną warstwę stanowi wilgotny piasek i przykrywamy słojem. Po pewnym czasie u dołu sadzonek tworzą się młode rośliny.