Można też sadzonkować całe liście bez ogonków, kładąc je na wilgotnym piasku tak, aby możliwie ściśle do niego przylegały. Dobrze jest wtedy zrobić nacięcia na grubszych nerwach poniżej miejsc, w których się rozgałęziają. Ukorzeniają się one po upływie 4—6 tygodni. Najodpowiedniejszą porą rozmnażania begonii królewskiej jest druga połowa zimy i wczesna wiosna. Begonia metaliczna (Begonia metalika). Pochodzi z Brazylii. Liście jej osadzone na długich ogonkach są zupełnie inne niż liście begonii królewskiej; mają one dość głębokie, nierówne i zaostrzone klapy, z wierzchu są bardzo gładkie, błyszczące i ciemnozielone, pod spodem ciemnoczerwone. Begonia ta jest najwytrzymalsza ze wszystkich uprawianych w mieszkaniu; dobrze rośnie nawet w pokojach z centralnym ogrzewaniem. Uprawiamy ją tak samo. jak begonię królewską, rozmnażamy sadzonkując wierzchołki pędów. Begonia Krednera (Begonia crednerii). Ma liście jajowate, ciemnozielone, pod spodem czerwone, osadzone na czerwonych ogonkach długości około 10 cm. Cała roślina pokryta jest krótkimi włoskami. Uprawiamy i rozmnażamy ją tak, jak begonię metaliczną. Begonia Lucerna (Begonia hybrida luzerna hort.) Begonia ta. dość często uprawiana w mieszkaniach, ozdobna jest nie tylko z liści, ale i z kwiatów. Rośnie krzaczasto i czasem osiąga wysokość 1 m. Liście osadzone na grubych pędach są duże. wydłużone, gładkie, z wierzchu zielone, pokryte srebrzysto- białymi plamkami, pod spodem czerwonawe. Kwiaty są niewielkie, koraloworóżowe, zebrane w duże, luźne, nieco zwisające kwiatostany. Begonię tę uprawiamy podobnie jak begonię królewską, wymaga ona jednak więcej światła.