Grubosze pochodzą z południowej Afryki. Rodzaj ten obejmuje szereg gatunków dość wyraźnie różniących się od siebie. Najbardziej znany w uprawie doniczkowej jest grubosz widłakokształtny (Crassula lycopodioides). Ma on cienkie łodygi świecznikowato rozgałęzione i pokryte drobnymi, łuskowatymi liśćmi. Kwiaty ma niepozorne, bez znaczenia zdobniczego. Rozmnażać go najlepiej z kawałków pędów, które sadzimy dopiero po zeschnięciu miejsca cięcia. Łatwy do uprawy jest również grubosz drzewiasty (Crassula arborescens). Ma on grube, walcowate pędy rozgałęzione w formie drzewka i mięsiste, okrągławe liście prawie zrośnięte u nasady. Rozmnażamy go przez sadzonkowanie. Wierzchołki pędów młodych okazów można uszczknąć 2—3 razy roślina bardziej się wówczas rozkrzewi. Do letniego słońca należy go przyzwyczajać stopniowo. Dość rozpowszechnionym gatunkiem jest też Crassula falcala.