Maranta jest na ogół mało znana, a dzięki swym bardzo pięknym liściom zasługuje na to, aby miłośnicy roślin zainteresowali się nią bliżej. Liście te są dość duże, szerokojajowate, jaskrawozielone, u niektórych odmian ozdobione szerokimi, białymi pasami lub żółtawymi czy brunatnymi plamami. Pod spodem są przeważnie purpurowe. W szklarniach ogrodów botanicznych spotyka się wiele gatunków tej rośliny, są one jednak bardzo delikatne i w mieszkaniach rzadko się udają. Tym miłośnikom roślin, którzy mogą poświęcić im sporo czasu i starań można polecić ma- rantę dwubarwną Marantha leuconeura var. kerchoviam. I ta odmiana jednak jest dość delikatna i znacznie lepiej się czuje w szklarni niż w mieszkaniu, musimy więc zapewnić jej odpowiednie warunki. Roślina ta rozwija się dobrze w pełnym oświetleniu, lecz w czasie upałów należy ją cieniować, aby słońce nie przypaliło liści. W lecie wymaga temperatury około 20°C i obfitego podlewania. Ponieważ powietrze naszych mieszkań jest dla niej za suche, trzeba ją często (nawet 2 razy dziennie) spryskiwać niezbyt zimną wodą. W zimie roślinie tej wystarczy temperatura 16 C; podlewamy i zraszamy wtedy rzadziej. Przesadzamy marantę wczesną wiosną w marcu lub na początku kwietnia do niezbyt wysokich doniczek, ponieważ korzenie jej nie sięgają głęboko, lecz rozpościerają się na boki. W tym czasie można ją rozmnażać przez podział starych roślin.
Najodpowiedniejsza jest mieszanka złożona z jednakowych ilości ziemi darniowej, liściowej i tortu z domieszką piasku. W czasie przesadzania należy wyciąć stare, mało ozdobne lub pożółkłe liście.
Ponieważ rozmnażanie maranty w domu nie zawsze daje dobre wyniki; najlepiej jest kupować wiosną dostatecznie wyrośnięte. lecz młode i zdrowe rośliny.