Dawniej można było zobaczyć rozmaryn niemal w każdym oknie. Dziś spotyka się go w mieście znacznie rzadziej, na na wsiach jednak, szczególnie w niektórych okolicach naszego kraju; jest uprawiany jako roślina niezbędna do wiązanek weselnych. Interesujący jest fakt, że rozmaryn, który w naszych ludowych tradycjach wiąże się z obrzędami weselnymi, w krajach południowych jest symbolem żałoby. Rozmaryn jest małym krzewem o wiotkich gałęziach. Liście ma niewielkie długości 2—3 cm. wąskie, szarozielone, po roztarciu silnie pachnące. W maju i czerwcu na zeszłorocznych pędach w kątach liści pojawiają się drobne niebieskawe kwiaty zebrane w kłoski.
W mieszkaniach warto go uprawiać ze względu na miły zapach, jaki wydają gałązki i liście.
Rozmaryn nie jest wybredny co do ziemi, najlepiej jednak rośnie w liściowej z domieszką piasku i gliny. W lecie możemy go trzymać w słonecznym pokoju, wynieść na balkon lub nawet wsadzić wprost do ziemi w ogródku. W sierpniu musimy jednak przesadzić go i postawić w mieszkaniu. Podlewać trzeba umiarkowanie, gdyż obficiej kwitnie. Na okres zimy aż do marca możemy wynieść rozmaryn do zimnego (4—5 C), ale widnego pomieszczenia i podlewamy raz na tydzień. Najłatwiej rozmnażać go wczesną wiosną z sadzonek, które po posadzeniu przykrywamy szklanką.