Poza kaktusami mamy jeszcze w grupie sukulentów wiele roślin o bardzo podobnych wymaganiach i budowie. Różnią się one od poprzednio omawianych tym, że [...]

Zapobieganie: chore rośliny natychmiast usuwać i palić. Objawy: na pędach okrągłe plamy brunatne, ostro odgraniczone; w miejscach tych tkanka staje się strupiasta i [...]

Ogólne więdnięcie rośliny; wskutek zmurszenia nasady korzeni roślina daje się łatwo wyciągnąć z ziemi; na nadziemnych obumierających pędach pojawiają się pleśniowate wykwity w [...]

Na pędach ukazują się szarawobrunatne, szorstkie skorkowaciałe strupy w postaci większych powierzchni lub wydłużone w linie. Zapobieganie: rośliny wydelikacone, wybujałe i o miękkiej skórce [...]

Dotychczas znany był pod nazwą „epifilum”, ze względu na porę kwitnienia bywa też nazywany grudnikiem. Człony łodyg kaktusa są drobne (długości 3—4 cm), a [...]

Kaktus ten różni się znacznie od poprzednio opisanych, pędy jego są bowiem złożone z dużych jajowatych lub prawie okrągłych, spłaszczonych członów jak gdyby [...]

Jest kulista lub walcowata, podobnie jak echinokaktus. Różni się od niego tym, że nie ma kanciastych żeber, lecz pokryta jest licznymi brodawkami, na [...]

Do niedawna znany był pod nazwą „fylokaktus”. Łodygi tego kaktusa są złożone z dużych członów spłaszczonych,  o brzegach karbowanych i pozbawionych kolców. Wydaje [...]

Kaktusy należące do tego rodzaju przypominają bardzo cereusy, różnią się jednak od nich znacznie niższym wzrostem i obfitym rozgałęzieniem się; niektóre z nich [...]

Echinokaktusy przypominają swym wyglądem jeże, gdyż są przeważnie kuliste i pokryte pęczkami kolców. Kolce te, zależnie od gatunku, bywają białe, żółte, czerwone lub [...]

3 gatunki rosną na drzewach w puszczach gorącej strefy Ameryki, wymagają więcej ciepła i wody, a także żyźniejszej ziemi niż kaktusy suchych pustyń. Najmniejszy [...]

Kaktus ten pochodzi z Ameryki Środkowej. Jego nazwa „cereus” (po łacinie znaczy to „świecznik”) pochodzi prawdopodobnie od tego, że suche łodygi tej rośliny [...]